Shvatite ovo ozbiljno: Kičmu treba čuvati dok je zdrava!

Zglobovi i ligamenti, kao dijelovi kičmenog stuba, tokom starenja gube na pokretljivosti i dolazi do degenerativnih promjena. Kada počnu bolovi i pokretljivost se smanji, znači da je spondiloza “uzela maha” i da je terapija pod nadzorom ljekara neophodna, kako bi se izbjegla potpuna nepokretnost kičme i kompleksan operativni zahvat.

Iako sa starenjem neizbježno dolazi do degenerativnih procesa, svakodnevno izlaganje kičmenog stuba prekomjernim zahtjevima može znatno da ubrza oštećenje. Nakon 50. godine nepravilni položaji kičme “dolaze na naplatu” i rezultiraju trajnim promjenama, gubitakom elastičnosti ligamenata i okoštavanjem.

“Slabinski dio nosi najveći dio tereta tijela, pa je spondiloza na tom mjestu najčešća. Drugo kritično mjesto je vrat. Promjene mogu da nastanu i na manje pokretnim dijelovima kičme, ali posljedice su manje ozbiljne”, kaže za Novosti visokostrukovna terapeutkinja Marija Mišić.

U početnom stadijumu javljaju se prvi bolovi, ograničena pokretljivost i ukočenost, koji su najizraženiji u jutarnjim satima. Kada se mišići “razgibaju” tokom dana, bol lagano popušta.

“Ako se tada ništa ne preduzme, dolazi do konstantnog pritiska na nerv, što izaziva jake i oštre bolove. Zadebljali ligamenti pritiskaju nervno tkivo, zbog čega dolazi do smanjene pokretljivosti, nemogućnosti hodanja i trajne nepokretnosti”, kaže Marija Mišić.

Pacijenti treba da se trude da održavaju postojeću funkcionalnu sposobnost, koja može da se uspori ili ubrza životnim navikama. Plivanje, hodanje i ležeći položaj su najpovoljniji za kičmu, jer podržavaju prirodne pokrete i podstiču vitalne kapacitete. Fizikalnim procedurama, u određenoj mjeri može da se utiče na obnovu oštećenih tkiva i smanjenje bola.

“Terapija ima cilj da ublaži bolove i zatim vrati pokretljivost određenog dijela kičme. Na prvom mjestu se primjenjuje specijalna fizikalna terapija, laser TENS i spinalna dekompresija određenog segmenta, koja omogućava da se disk vrati u ležište”, kaže Marija Mišić.

Nepravilno vježbanje bez nadzora može da dovede do preopterećenja mišića i ligamenata, čije posljedice se osećaju tek kada kičmeni stub počne da popušta. Zbog toga je važno vježbe izvoditi pod stručnim nadzorom, u skladu sa godinama, zdravstvenim stanjem i fizičkom formom, kaže naša sagovornica.

Dok je fizička aktivnost u prvim fazama bolesti poželjna, u kasnijim fazama kada su anatomske strukture trajno oštećene, svaki pokret može da dovode do pogoršanja.

Dugotrajan rad u nepravilnom položaju i sjedenje su takođe nepovoljni za kičmu, jer lumbalni dio trpi veliki pritisak. Preporučuje se skidanje viška kilograma, koji izazivaju dodatno opterećenje.

Raditi vježbe kada je sve kako treba!

Za očuvanje zdravlja kičme važne su opšte higijenske navike, koje podrazumijevaju redovno bavljenje fizičkom aktivnošću od najmlađeg uzrasta, a ne samo onda kada “muka natjera”.

“Najbolje je sačuvati zdrave zglobove i koštano-mišićne veze, koji čine da naša kičma funkcioniše. Na taj način, problemi u starosti biće manje izraženi”, kaže fizioterapeutkinja Marija Mišić.

Izvor: novosti.rs Foto: Thinkstock