Glavna urednica magazina “Lepota i zdravlje” i kreativna direktorica konferencije:

Lidija Ćulibrk

Rođena je 1963. u Baču, srednju kulturološku školu je završila u Bačkoj Palanci, a studije psihologije na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Od 1986. do 1999. radila je u Kliničkom centru u Novom Sadu, uglavnom u Institutu za neurologiju, psihijatriju i mentalno zdravlje. Medicinsku psihologiju je specijalizirala 1995, a magistarske studije okončala 1997. Međutim, umjesto magistarskog rada napisala je emotivnu knjigu inspirisanu problematikom suicida i tragedijom porodica u kojima se on desio, a koje je posjećivala i proučavala tokom postdiplomskih studija. Od 1999. do danas zaposlena je u firmi “Color Press Group”, gdje je pokretala niz izdanja, kao što su “Moja beba”, “Cool Girl”, “Glamur”, “Svet žene”, “Beauty Expert”, ali i uređivala raznorodne magazine – “Joy”, “Leu”, “Tajne kuhinje”, “Moju romansu” itd. Magazin “Lepotu i zdravlje” uređuje od njegovog prvog broja, u januaru 2001. Od tada se bavi usavršavanjem i razvojem ovog branda, koji je od 2007. postao i regionalni brand, prisutan u Sloveniji, Hrvatskoj, BiH, Makedoniji i Crnoj Gori. Bavi se jogom i akreditovana je instruktorka Joga saveza Srbije. Majka je dvoje djece, Ines (20) i Stefana (24).

Melina Kamerić

Radila je za Lekare bez granica (Médecins Sans Frontières), City Link iz Amsterdama, British Council, Sarajevo Film Festival… Piše kratke priče, kolumne i aktivno tvituje. Knjiga kratkih priča “Cipele za dodjelu Oskara” prevedena je i objavljena na ukrajinskom, a neke od priča objavljene su i na arapskom, nemačkom, italijanskom i engleskom. Bila je vojnik, medicinska sestra, prevodilac, oficir za informisanje, pregovarač, producent, šef protokola, scenarista, savetnik za odnose s javnošću…
Od 2011. radi kao portparolka Al Jazeere Balkans.

Sonja Hodak

Jedna je od najcenjenijih novinarki u Hrvatskoj (pratila je biznis i politiku, pisala u Večernjem i Jutarnjem listu, bila glavna urednica poslovnog dnevnika Bussines.hr-a i urednica unutrašnje politike u Večernjem listu), a sada je samostalna konsultantica. Zajedno s Mirelom Holy napisala je knjigu i radila u agenciji za odnose s javnošću Maksima komunikacije. Bila je i savetnica Mirele Holy dok je ona bila ministarka zaštite životne sredine.

Lidia Pavlin

Rođena u Ljubljani, diplomirala je na Ekonomskom fakultetu (smer za spoljnu trgovinu) 1988. godine. Magistrirala je na istom fakultetu 2004. godine. Uz znanja iz ekonomije, konstantno stiče i ona iz stranih jezika – engleskog, nemčkog, italijanskog, španskog, francuskog, ruskog i kineskog, jer su joj putovanja najveća strast. Ona su bila “krivac” i za njeno prvo stalno zaposlenje u Adria Airwaysu, koje je počelo kao studentski rad, a pretvorilo se u četiri godine letenja.

Da bi danas bila suvlasnica i direktorica agencije za tržišno komuniciranje “Nicha” d. o. o., iskustva je sticala u međunarodnoj korporaciji Stanhome Trading Company i Studiju “Moderna” (TV i direktna prodaja), te kao direktorica odeljenja za za oglašavanje i PR Emporijuma, najveće trgovine poznatih tekstilnih brendova u Sloveniji.

Agencija “Nicha” ove godine slavi deset godina postojanja, a u tom periodu povereno joj je više od 100 događaja. Mr Lidia Pavlin je, između ostalog, preuzela organizaciju poseta Klaudije Šifer, Monike Beluči, Armanda Asanta, Alberta Tombe, Ingemara Stenmarka i ostalih uglednih gostiju.

Majku odraslih ćerki najviše zanimaju područja društvene odgovornosti, socijalnog i ženskog preduzetništva, ekološke poljoprivrede, edukacije žena i očuvanja okoline. Povremeno drži predavanja o identitetu, imidžu i ugledu robnih brendova.

Snežana Dakić Mikić

Snežana Dakić Mikić završila je novinarski smjer u uglednoj Petoj beogradskoj gimnaziji i diplomirala na Filološkom fakultetu u Beogradu, odsjek Španski jezik i književnost.

Doktorantkinja je na Megatrend univerzitetu, modul Komunikološke nauke, gdje je i asistentica na predmetima Radio i TV novinarstvo i Poslovna korespondencija.

Autorka je i voditeljica emisije Život u trendu (TV Pink).

U novinarstvo je ušla kao srednjoškolka, i to na radiju (Prekobrojni čas Studija B, Index 202 i Niko kao ja na Radio Beogradu)

Od 1991. do 1996. radi na Radio Politici kao novinarka, voditeljica i autorka (noćni kontakt program Strogo poverljivo, Teleordinacija, U trendu, kvizovi, informativni program).

Godine 1992. priprema i vodi emisiju Stil na TV Studio B, uporedo sa radom na radiju.

Od 1993. radi kao prezenterka vijesti na TV Politika.

Godine 1994. na TV Politika otpočinje autorsku TV emisiju o stilu života, modi, umjetnosti i dizajnu – U Trendu, kao desetominutnu dnevnu formu, koja se reemitovala u dva termina i sutradan reprizirala.

Bila je to prva takva emisija na domaćim kanalima, a 1997. prerasta u sedmični kolažni magazin.

Godine 2000. Snežana Dakić sa emisijom U Trendu prelazi sa TV Politika na BKTV, gdje će ostati do 2006. Format je varirao od tzv. ENG (snimanog na terenu) do emisija snimanih u studiju.

Emisiju U trendu obilježile su česte reportaže iz inostranstva i intervjui sa poznatim ličnostima iz svijeta mode, filma, muzike i umjetnosti, među kojima su modni kreatori Karl Lagerfeld, Roberto Cavalli, John Galliano, glumci John Travolta, Halle Berry, Izabela Roselini, Pierce Brosnan, John Cleese, Jean-Claude Van Damme, muzička legenda Malcolm Mclaren, režiser Titanika James Cameron, slikar Vladimir Veličković i drugi manje poznati kreatori trendova.

Među manifestacijama sa kojih je Snežana Dakić izveštavala i pravila specijalne TV emisije izdvajaju se filmski festivali u Kanu i Veneciji, modne sedmice Pret-a-porter u Parizu, London Fashion Week, Collezioni Donna u Milanu, Pitti Uomo u Firenci, sajmovi mode u Diseldorfu, Napulju, Meksiko Sitiju, zatim reportaže iz Njujorka, Hong Konga, Londona, putopisne reportaže iz Španije (Madrid, Andaluzija, Barselona, Valensija) i Rima…

Godine 2007. autorska emisija Snežane Dakić Mikić prelazi na TV Pink kao Život u trendu, sa novom koncepciom i formatom.

Ciljna grupa se proširuje sa urbane na široku publiku, pa su teme razgovora i izbor gostiju okrenuti svakodnevnom životu i temama koje se tiču svih, uz poznate ličnosti iz svijeta domaćeg show businessa, politike, filma i muzike. Sve je praćeno temama i novitetima iz domena popularne psihologije i nauke, zdravog života, ljubavi, muško-ženskih odnosa, medicine i estetike.

Kao dugogodišnja modna novinarka i jedna od začetnica ovog novinarskog žanra na našoj televiziji, Snežana Dakić Mikić je u TV sezonama 2011/2012. i 2012/2013. stalna članica žirija u veoma zapaženom TV formatu Shoppingholičarke na Televiziji Pink.

Dobitnica je sljedećih nagrada i priznanja:

– Vukova diploma OŠ Stjepan Stevo Filipović

– Vukova diploma Pete beogradske gimnazije.

– Zlatni anđeo 1994, za inovativan TV format U trendu,

– Pantene Beauty awards za modnog novinara godine 2003. i 2004.

– Statue za najbolje stilizovanu javnu ličnost magazina Hello 2009.

– Welness award za promociju zdravih stilova života 2010.

– Biznis dame – kreativne žene Srbije, Kluba privrednih novinara 2011.

– Woman of the year magazina The Men 2012.

Snežana govori engleski, španski, francuski i ruski jezik, a služi se i italijanskim.

Udata je i majka šestogodišnje djevojčice.

Dragana Đеrmanović

Internacionalni onlajn PR praktičar i predavač. Vlasnica je konsultantske firme prpepper i počasna članica žirija za dodelu prestižnih SocialMedia Awards za 2011. u ime asocijacija European Public Relations and Research Association (EUPRERA) i Euroblog, članica žirija za dodelu ICT nagrada za Evropu u Luksemburgu te počasna ambasadorka WebIT saveta internet praktičara jugoistočne Evrope.
Savetnica je za strateško onlajn komuniciranje i istraživač u oblasti primene internet komunikacijskih platformi u korporativnom komuniciranju.
Rođena je 29. aprila 1981. godine. Majka je Jovane i Nikoline.

Prof. dr Aleksandra Novakov Mikić

Redovni profesor Medicinskog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu, supspecijalista perinatologije, rođena je u Novom Sadu. Diplomirala je na Medicinskom fakultetu u Novom Sadu, gde je odbranila i magistarsku tezu, kao i doktorsku disertaciju iz oblasti perinatologije. Specijalista je ginekologije i akušerstva od 1996. godine. Na Klinici za ginekologiju Kliničkog centra Vojvodine radila je od 1992. do 2013. godine, u periodu od 2007. do 2011. bila je upravnik Klinike, a od 2008. do 2011. član Veća Grada Novog Sada zadužen za zdravstvo.
U okviru interesovanja za užu naučnu oblast ultrazvučne dijagnostike, od 1995. do danas, pohađala je mnoge internacionalne kurseve i stekla brojne diplome i priznanja iz primene ultrazvuka u ginekologiji i akušerstvu. Školovala se u Španiji, Americi i Mađarskoj, a supspecijalizaciju iz fetalne medicine imala je na Kraljevskom koledžu u Londonu. Član je brojnih domaćih i inostranih udruženja iz oblasti medicine i učesnik u nacionalnim i pokrajinskim stručnim komisijama iz oblasti medicine i visokog obrazovanja. Autor je četiri priručnika i pet monografija od nacionalnog značaja, te više od dve stotine naučnih radova. Jedan je od najcitiranijih autora iz oblasti medicinskih nauka na ovim prostorima. Organizator je nekoliko kurseva iz oblasti fetalne ehokardiografije i neurosonografije. Nosilac je tri pokrajinska projekta i istraživač u nekoliko republičkih i međunarodnih projekata i kliničkih studija. Udata je, majka dvoje dece.

Manuela Šapro

Dipl. inž., kozmetičarka i fitoaromaterapeutkinja, vlasnica dvaju centara lepote i zdravog mršavljenja “Manuela Šapro” u Zagrebu.
Godine 1989. završava srednjoškolsko obrazovanje u Slavonskom Brodu. Iste godine upisuje se na studije agronomije u Zagrebu te diplomira 1996. g. Tokom studija posvećuje se radu u kozmetici i otvara kozmetički studio. U dvadesetogodišnjem radu prolazi mnoga stručna usavršavanja i dobija licencu i zvanje majstora kozmetičara.
Godine 2011. završava školu fitoaromaterapije, te stečena znanja iz fito i aroma terapije primenjuje radeći u svom centru. Sarađujući sa stručnjacima iz Iskra Medicala, prolazi usavršavanja u primeni najnovijih metoda i tehnologija, ultrazvučne kavitacije, radiotalasa, RDT terapije i IPL tehnologije.
U svom centru lepote i zdravog mršavljenja bavi se negom lica i tela. U sklopu nege lica razvija sopstvene antiejdž programe, koji omogućuju da se na potpuno neinvazivan način, uz prirodne preparate i vrhunsku tehnologiju, regeneriše oštećena koža, umanje bore i poboljša opšte stanje kože. Sarađuje s uglednim lekarima, nutricionistima i fitoaromaterapeutima te razvija sopstvenu – fitometaboličku metodu mršavljenja.
Stručni je saradnik u časopisima “Vaše zdravlje”, “Vita”, “Doktor u kući”, “Ljepota i zdravlje”, “Jutarnji list”, te na mnogim stručnim portalima.

Žana Poliakov

Rođena 1973. U horoskopu Devica/Lav, u kineskom horoskopu Bivo, ali i Pritajeni Tigar i Skriveni Zmaj.

Akademija dramskih umetnosti. Internet pionir, bavi se pitanjima digitalnog doba, kopije i originala, konzumerističkog društva i new age filozofijom od 1996, kada započinje profesionalnu karijeru razvijajući sopstveni koncept vizuelne komunikacije, gde umetnik prevazilazi zadate okvire i koristeći svoje znanje i veštine, transcendirajući kroz medije, postaje više ili manje pop zvezda. Izlagala na više grupnih i solo postavki širom planete, mada više voli da nastupa nego da izlaže. U stvari, sve zavisi od raspoloženja. Poslednjih godina, eksperimentiše sa 3D real-place barbie-doll ambijentalnim instalacijama twisting, pranking, overlapping – igrajući se odnosima između razuma i osećajnosti, privatnog i javnog, ali ličnog i emotivnog.
When you know, you can feel.
When you feel, you might not know.

Ukratko: piše, dizajnira, kuva, inicira, predaje, priča i sklapa. Istraživač, nomad i umetnik. Radio-voditelj. Sajber kraljica. Holističar. Savetnica za alternativni lifestyle. Urednica prvog mindstyle magazina u Srbiji. Urednica života i direktorka svemira. On-air, on-site, on-line.

Autorka neočekivano zabranjene knjige – LOVEMARKS, još jedna knjiga o zbunjenosti, koja je neočekivano postala i bestseler. Druga knjiga “SoulFood”, sensational uvod u srećniji život kolekcija je uvodnika iz magazina “Sensa” i još veći je bestseler. Izdavač je “Mono i Manjana”, a obe su izašle 2010. godine.

Radila je kao glavna i odgovorna urednica magazina za srećniji život “Sensa” od 2008. do oktobra 2011. Ne više, danas se od aktuelnog uredništva i sadržaja distancira i ograđuje. “To više nije ta enegija niti ideja u koju verujem i koju mogu da podržim. Ko to ne oseća, nema potrebe da mu bilo šta objašnjavam.”

Treća knjiga I AM LOVE ili još jedna knjiga o zbunjenosti izašla je u maju 2012, a nova kolumna SoulKitchen sad se čita svakog meseca u magazinu “Lepota i zdravlje”.

Od tada živi u prirodi.

Maja Štamol Droljc

Maja Štamol Droljc rođena je 9. 7. 1968. u gradu Celje u Sloveniji.

U mladosti je većinu svog vremena posvećivala glumi i modi. Zbog povjerenja roditelja da je u hemiji budućnost, svoju karijeru je počela kao hemičarka. Ali svejedno je na kraju ljubav prema umjetnosti bila jača i pobijedila je. Kad je uspješno prošla prijemne ispite škole za dizajn, dobila je potvrdu da je na pravom putu.

Godine 2004. ustanovila je blagovnu marku “Maja Štamol”, koja je prepoznatljiva po večernjim toaletama, vjenčanicama, ali i po odjeći za svaki dan.

Radi u Sloveniji, ali živi svugdje.

Ivan Stanković

Rođen 1955. godine. U Beogradu je završio je Ekonomski fakultet 1978. godine, postdiplomske studije na Fakultetu dramskih umetnosti 2006. godine, a trenutno radi doktorat na temu Srpsko reklamno tržište u periodu 1996–2006.

U reklamnom biznisu je od 1979. godine, a brži uspon počinje 1990. godine, kada sa partnerom osniva Saatchi & Saatchi, agenciju koja je postala generičko ime za reklamu i iznjedrila većinu kadrova koji su u ovom poslu u bivšoj Jugoslaviji. Uvođenjem sankcija, Agencija počinje da se širi na regiju i otvaraju se filijale u Sloveniji, Hrvatskoj, Bugarskoj, Bosni i Hercegovini, Makedoniji i Albaniji.

Smatra se začetnikom novog pristupa u radu sa multinacionalnim klijentima u svim ovim zemljama, kao i modernog pristupa i uvođenja svjetskog know-how u planiranju i korištenju medija. Kao takav, bio je predavač na brojnim konferencijama u svijetu, a posebno je značajno što je nekoliko godina bio predavač na Globalnoj školi za top menadžere u reklamnim agencijama (AMP).

Od 2002. godine osniva sopstvenu komunikacijsku grupu, koja u sebi ima medijsku (Media S SMVG) i reklamnu agenciju (Communis). Od 2010, agencija sklapa partnerstvo sa jednom od najvećih komunikacionih grupa DDB, tako da posluje pod imenom Communis DDB. Agencija je jedna od najkreativnijih u Srbiji, sa odličnom kombinacijom domaćih i stranih klijenata, od kojih su neki: Airbus, Alpha Bank, BAT, Bambi, Heineken, Knjaz Miloš, Nike, Lutrija Srbije i mnogi drugi. Za svoj rad, Agencija je osvojila brojne nagrade, kako u zemlji, tako i u inostranstvu. On je dobitnik više priznanja za svoj doprinos razvoju reklamne industije, a posebno je važna Nagrada za životno delo 2010. godine i Grand Slam za ukupan stvaralački opus.

Pored svog osnovnog posla, docent je na Fakultetu dramskih umetnosti i profesor na Fakultetu za medije i komunikacije u Beogradu.

Objavio je je nekoliko stotina članaka iz oblasti struke u raznim medijima, a 2011. godine napisao je knjigu Osnovi kakodalogije, koja predstavlja interesantno svjedočanstvo o stvaranju savremenog reklamnog tržišta na prostorima bivše Jugoslavije, u kojem su se našle poznate ličnosti našeg vremena, zajedno sa autorom. Ova knjiga se tako, kao zaista autentično svjedočanstvo o zakonima, kvalitetu i stilu advertizinga iz ugla jednog od začetnika ovog posla na Balkanu, pretvara u mudri poučnik životnih istina. Ta knjiga je od strane stručne javnosti proglašena za najbolju knjigu iz Sveta marketinga 2011. godine.

Ksenija Mijatović

Rođena sam u Sremskoj Mitrovici 29. 10. 1972. godine. U prvoj godini života preselila sam se s roditeljima u Novi Sad, gde sam završila osnovnu skolu i Gimnaziju “Svetozar Marković”.
Upisala sam se na studije germanistike (Nemački jezik i književnost) na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Nakon prve dve godine otišla sam u Nemačku i nastavila studije u Minhenu još godinu dana… Na trećoj godini napustila sam fakultet i ušla u muzičke vode.
Godine 1994. počinjem karijeru na Budvanskom festivalu. Do danas sam izdala pet studijskih albuma, jedan u projektu LEE MAN i četiri solistička.
Nastupala sam mnogo puta na domaćim festivalima, ali i na onima u regionu, te često osvajala nagrade. Najdraža od njih mi je “Davorin Popović” – za interpretaciju na Budvanskom festivalu 2004. godine.
Veoma dobro se služim nemačkim, engleskim i grčkim jezikom.
Učestvovala sam u projektu TV Fox “Marko Zivić show” i imala emisiju na TV Stankom “Ko to zvoni?”.
Najvažniji podatak u mojoj biografiji jeste da sam mama trinaestogodišnjeg Relje.
Poslednjih 15 godina živim i radim u Beogradu, ali mi je pomalo tesno zbog avanturističkog duha, pa verujem da će me život odvesti nekud dalje…

Vladislava Gordić Petković

Redovna profesorka engleske i američke književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Magistrirala je na prozi Rejmonda Karvera na Filološkom fakultetu u Beogradu 1994, a doktorirala na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, sa temom “Priča i pripovedanje u kratkoj prozi Ernesta Hemingveja” 1998. Bavi se književnom teorijom i istorijom, književnom kritikom, prevođenjem s engleskog.

Kao kolumnista i književni kritičar, objavljivala je tekstove u svim viđenijim novinskim glasilima Srbije (Blic, Danas, Politika, NIN, Vreme, Naša borba, Dnevnik, Bulevar, Intelligent life). Punih deset godina pisala je kolumnu “Virtuelna književnost” za list “Danas”, na temu odnosa književnosti i tehnologije.

Književne kritike i eseji Vladislave Gordić Petković sabrani su u knjigama Virtuelna književnost (2004), Virtuelna književnost 2: književnost, tehnologija, ideologija (2007), Književnost i svakodnevica (2007) i Formatiranje (2009).

Pored više desetina naučnih radova i članaka, Vladislava Gordić Petković objavila je i knjige: Sintaksa tišine: poetika Rejmonda Karvera (1995), Hemingvej: poetika kratke priče (2000), Korespondencija: tokovi i likovi postmoderne proze (2000), Na ženskom kontinentu (2007) i Mistika i mehanika (2010).

Vladislava Gordić Petković je glavna i odgovorna urednica biblioteke Prva knjiga Matice srpske i članica redakcije časopisa za teoriju kulture i kulturnu politiku Kultura. Predsednica je Upravnog odbora fonda Todor Manojlović. Od 2009. do 2012. bila je urednica pratećih programa Beogradskog sajma knjiga i umetnički direktor ove manifestacije.

Za prevode proznih knjiga Entonija Berdžesa i Ernesta Hemingveja dodeljena joj je nagrada Laza Kostić Novosadskog salona knjige i nagrada Društva književnika Vojvodine za prevod godine. Za rukopis knjige Književnost i svakodnevica dobila je nagradu Istok – Zapad. Živi i radi u Novom Sadu. Udata je za Radoslava Petkovića, jednog od najboljih i najnagrađivanijih srpskih pisaca.

Case Study: Dobre žene i dobre knjige: književne nagrade i književne nepravde.

Nikada u najužem izboru NIN-ove nagrade za roman godine nije bilo toliko autorki kao u januaru 2012: od šest finalista, polovina su žene. Njihova su dela potpuno različita, ali svako oživljava lik marginalizovane umetnice – umetnice reči, fotografije i stripa.
“Zoja” Mire Otašević čitaoca vodi kroz ratove i razaranja dvadesetog veka putem koji je popločan fotografijama: na tom putu glavna junakinja Zoja Klajn upoznaje Ežena Joneska, Suzan Zontag, Pegi Gugenhajm. “Štampar i Veronika” Katarine Brajović oživljava fatalnu kćer trojice očeva u koju se zaljubljuje crnogorski štampar Božidar Vuković, danas zaboravljenu renesansnu pesnikinju Veroniku Franko. Ivančica Đerić u romanu “Nesreća i stvarne potrebe” pripoveda o neuspešnoj mirotvorki Uni, koja je crtanjem stripa o američkom crnom robu Kunta Kinteu pokušala da spreči rat u Bosni, i od tog pokušaja zauvek pobegla u Kanadu.
Sve tri spisateljice uspešno zasenjuju velike, imperijalne teme malim, a važnim, ličnim pričama. Sve tri istoriju koriste da njome osvetle i avanturu i traumu. Sve tri su na dobrom putu da uđu u istoriju književnosti koju su stvarale žene, ali nijedna nije dobila nagradu. Zbog čega dobre knjige koje pišu žene češće dočekaju nepravdu nego nagradu?

Suzana Trninić

Dugogodišnja novinarka radio-televizije B92. Uređuje i vodi političku emisiju “Kažiprst”, koja je brend B92 duže od deset godina. Izveštač je iz Skupštine Srbije i reporter s najvažnijih političkih dešavanja u zemlji.
Tokom izborne kampanje na prošlogodišnjim izborima uređivala je i vodila politički talk-show “Odluka 2012”, emisiju koja je bila među najgledanijim u izbornoj kampanji. “Kažiprst” i “Odluka 2012”, zbog prepoznatljivog načina na koji uporno insistira na odgovorima svojih sagovornika i neustručavanja da postavlja i neprijatna pitanja, bili su glavna preporuka da je kolege izaberu za novinarku godine u anketi “Statusa” za prošlu godinu.
Suzana Trninić diplomirala je novinarstvo na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Beogradu. Novinarstvom se bavi od 1996. godine.
Majka je dvojice dečaka – Vida i Stefana. Udata je za Damira Trninića.

Vesna Dedić Milojević

Ima kćerku Lenku, kao i status autora najgledanije portretske emisije na RTS-u “Balkanskom ulicom”, a poslednje tri godine u javnosti je prisutna i kao bestseler pisac zahvaljujući melodramskim romanima “Zauvek u srcu”, “Sunce meni, sunce tebi” i “Ti si meni sve”. Suvlasnik je i autor programa Radonice za medije “Officina”. Diplomirala je svetsku književnost i 12 godina bila najmlađi urednik i voditelj Jutarnjeg programa subotom na RTS-u. Prva je radila intervjue za “Elle”, bila je kolumnista “Grazzie” i “Politike”, scenarista Evrovizije 2008. a radila je i na desetine glamuroznih manifestacija. Tvrdi da je sve uspehe i padove u životu preživela verujući, kao i junakinje njenih romana, da se “tragedije u životu dešavaju, a sreća se gradi”. Prva je autorka romana koja je doživela da Stari grad u Budvi naprosto bude zakrčen kolonama ljudi koji su hrlil na njenu promociju i da se duž cele Knez Mihailove ulice satima pruža red čitalaca koji čekaju prve primerke njenog romana “Ti si meni sve”. I pored svega toga, s mukom otplaćuje rate za stambeni kredit u švajcarcima.

Valentina Obradović

Dizajnerka, stilistkinja, autorka i kostimografkinja.

Svoj pravac u dizajnu naziva Novim romantizmom, a svoj stil definiše kao romantiku sa dozom ironije, humora, futurizma… Od februara 2004. članica je ULUPUDS-a (Udruženje likovnih umetnika primenjenih umetnosti i dizajnera Srbije).

”Za mene je moda stil života i umjetnost primijenjena na život. Ukoliko je i vi shvatite tako, shvatićete da predstavlja bezgranično polje za igru, istraživanje. Mi, kreatori, tu smo da vam ponudimo elemente igre, a vi ste ti koji svojim senzibilitetom spajaju kolaž u samo Vaše umjetničko djelo”, kaže Valentina Obradović.

Jovanka Todorović

Diplomirala je na Fakultetu političkih nauka u Beogradu – Odsek za međunarodne odnose. Od novembra 2010. radi u Labrisu na poziciji koordinatorke programa za lobiranje i javno zagovaranje. Njena interesovanja vezana su za oblast ljudskih prava i borbu protiv diskriminacije.

Tatjana Vehovec aka Mooshema

Urednica u izdavačkoj kući VEGA medija i u knjižarama Serendipity, kopirajter i SM konsultantkinja u agenciji Kolegijum, blogerka na sopstvenom domenu mooshema.com. Najveći deo života provela je pišući, a poslednjih godina isključivo online tesktove, zbog čega je sin ne shvata ozbiljno.

Kao nekadašnja novinarka, kompenzovala je neizvesnost života u medijima i izvesnost odsustva radnog staža u novinama za malo sigurnije vode. Manjak pisane komunikacije nadomestila je jednim romanom koji je prošao ćutke kod kritike i gromoglasno u dijaspori, kao i skribomanijom na blogu od 2007. godine, gde je do danas objavila 500 tekstova i na njih primila 10.000 komentara, uglavnom pristojnih, mada ponekad i veoma neprijateljskih. Ako se uzme u obzir činjenica da je blog dosad imao preko pet miliona pročitanih strana, smatra da je Mooshema tiražni pisac, dok je Tatjana Vehovec anonimna žena iz kraja.

Iako ima čak tri posla od kojih živi, blog je njeno najprofitabilnije traćenje vremena: stvorio joj mnogo velikih prijatelja, dovoljno novih neprijatelja pre nego što je potrošila stare, otvorio joj brojne poslovne mogućnosti i doneo joj priznanja za najbolji ili najuticajniji blog u Srbiji.

Ima 46 lepih godina, srećno je udata, majka jednog velikog momka, čovek u vlasništvu jednog malenog psa, uspeva da ustaje u pet ujutru svakog dana, samo kako bi stigla da, pre svih obaveza i tuđih potreba, trenira i istrči – ukupno 100 km mesečno, za svoju dušu.

Marija Vrebalov

Rođenа je 9. mаjа 1972. godine u Novom Sаdu, gde zаvršаvа Osnovnu školu “Svetozаr Mаrković Tozа”, а potom i Srednju medicinsku školu “7. аpril”. U to vreme, sve do upisa na fаkultet, аktivno trenirа ritmičku gimnаstiku i tаkmiči se. Zаpočinje studije nа Medicinskom fаkultetu, а potom se upisuje i nа Poljoprivredni fаkultet Univerzitetа u Novom Sаdu – rаtаrsko-povrtаrski smer. Uz studije počinje u dа rаdi.
Tešku sаobrаćаjnu nesreću, posle koje joj ostаje trаjni telesni invаliditet od 70%, doživljаvа 2000. godine. Nаkon dugotrаjne rehаbilitаcije i borbe zа život, 2003. аngаžuje je Media Development Loan Fund (MDLF) iz NJujorkа nа poslovimа prevodiocа. Kаo nestrаnаčko lice, 2004. godine postаje predsednicа Resornog sаvetа zа osobe sа invаliditetom Demokrаtske strаnke u Novom Sаdu. Tom аngаžovаnju dodаje i rаd u Fondu zа rаzvoj AP Vojvodine od početkа 2007. godine. Godinu dаnа kаsnije, postаje konsultаnt nа projektu Public Art & Public Space nа Arhitektonskom fаkultetu u Beogrаdu. Počinje konsultаntski rаd u oblаsti pristupаčnog okruženjа po principimа feng šuijа.
Nа izborimа 2008, kаo nestrаnаčko lice, imenovаnа je zа zаmenicu predsednikа Skupštine grаdа Novog Sаdа, s mаndаtom od četiri godine. Potom, nа izborimа 2012, ponovo bivа izаbrаnа nа istu funkciju do restrukturirаnjа grаdske vlаsti. Odbornicа je u novom skupštinskom sаzivu, imenovаnа nа period 2012–2016.
Osim BBC škole zа promociju jednаkosti, gde stiče diplomu 2005. godine, pohаđаlа je i zаvršilа više neformаlnih oblikа obrаzovаnjа, seminаrа, školа i treningа o političkom аngаžovаnju.
Tečno govori engleski jezik. Mаjkа je jednog ženskog detetа.

Vedrana Rudan

Rođena je u Opatiji 1949. godine. Na Pedagoškoj akademiji u Rijeci diplomirala je na smeru hrvatski i nemački jezik. Napisala je sedam knjiga koje su prevedene na desetak jezika. Prema njenim delima izvode se i pozorišne predstave u nekoliko evropskih pozorišta. Bila je prodavačica novina, sladoleda, prevodilac, učiteljica, turistički vodič, urednica na radiju, novinarka i kolumnistkinja. Trenutno, a najverovatnije i zauvek, zatvorena su joj vrata svih hrvatskih medija, pa piše na blogu www.rudan.info, koji dosad ima četiri i po miliona poseta. Uskoro joj izlazi i knjiga tekstova sa bloga – “U zemlji krvi i idiota”, u izdanju VBZ-a. Zaboravila je koliko je puta u životu dobila otkaz. Živi u Rijeci.

Nevena Rendeli

Biografija

Nevena Rendeli, 25. 5. 1981.
Obrazovanje
1995–1999: II gimnazija u Zagrebu
1999–2005: Filozofski fakultet (smer sociologija) i Fakultet političkih nauka (smer novinarstvo)

Jezici: engleski, nemački, italijanski, španski

Radno iskustvo

1996–1997: voditeljka emisije “Reci mi što čitaš”, HTV
1997–2002: novinarka u sportskoj redakciji Hrvatskog radija
2005–2007: novinarka i voditeljka u mozaičkom programu HTV (honorarni saradnik)
2007– … stalno zaposlena u redakciji Zabavnog programa HRT; vodila emisije “Hrvatska uživo”, “Nedjeljom po podne”, “Život uživo sa stilom”, “Malo misto”, “30 u hladu”, “Splitski festival”…
Kao novinarka i reporterka radila u emisijama “Nedjeljom u dva”, “Post scriptum”, “Hrvatska uživo”, “Dnevnik”
2009. i 2010: voditeljka polufinalne večeri Dore – hrvatskog izbora za Pesmu Evrovizije
2008–2013: voditeljka letnje emisije “Boje turizma”
2010–2013: urednica tok-šoua “Osmi kat”
2011: voditeljka u završnom takmičenju Evrovizije
2012: voditeljka i urednica tok-šoua “In medias res”
2012: reporterka sa EP u fudbalu u Poljskoj i Ukrajini

Ostalo:
– voditeljka brojnih okruglih stolova, pres-konferencija, pres i ostalih događaja, predavač i moderator na festivalu Rovinj Weekend Media (svih pet godina)
– ambasadorka Pink Ribbona za Hrvatsku
– 2011: autorka “Vodiča jedne plavuše – putujte s Nevenom Rendeli kroz Hrvatsku”
– 2012: voditeljka umetničkog festivala “Zlatni lav”
– 011/2012/13: kolumnistkinja hrvatskog izdanja “Gracije”
– 2012: ambasadorka programa nege Dove
– 2012: moderator predavanja nobelovca Pola Krugmana

Senka Kurt

Direktorka Informativnog program RSG radija, Sarajevo
“U novinarstvo sam ušla s nepunih 20, ispunjavajući dječiju želju, no potpuno sigurna da je to ‘ljubav za cijeli život’.”
Rođena u Sarajevu, završila filozofiju i nikad nije prestala da uči. A učila je od najboljih u Sarajevu, Zagrebu, Pragu, Sjedinjenim Državama, diljem Evrope.
Počela kao novinar u Gradskoj rubrici u Oslobođenju, od 2001. do 2007. bila glavna i odgovorna urednica, tada najmlađa urednica dnevnih novina u Evropi. Radila za radio i TV Voice of America, čitala, pisala i uređivala u mnogobrojnim magazinima u regionu.
Učila i druge da je novinarstvo posao koji nikada ne prestaje, da je svaki dan “novi dan”, da “posao uvijek nosiš kući, da moraš, nažalost, isključiti emocije a uključiti razum”.
Bavila se unutrašnjom politikom (da, da… Bosna je zbog politike zemlja čudesa), a sanjala da piše o kulturi.
“Vjerujem u ljubav, obrazovanje, istinu i pravdu, čitam, najmanje dnevne novine, na TV-u gledam vijesti, prebacujem se s kanala na kanal, volim raditi s mladim i pametnim ljudima.”
Udala se na početku četrdesetih i tako srušila tezu da “probirač nađe otirač”. Ima četvorogodišnjeg sina koji se zove Sin.

Gabriela Vinković Mirković

Rođena je 15. novembra 1976. godine u Štutgartu, Nemačka. Prvih 11 godina života provela je u toj zemlji, a potom nastavlja život i školovanje u Novom Sadu. Ljubav prema dizajnu i umetnosti oduvek je osećala, te je bilo sasvim logično što se opredelila za zanimanje grafičkog dizajnera. Novinarsko iskustvo stiče u kompaniji “Color Press Group”, gde je zaposlena od 2000. godine. A zanat uređivanja magazina ispekla je radeći na nedeljniku “Svet”. Na mesto glavne i odgovorne urednice licencnih magazina “Bravo” i “Bravo Girl” prelazi 2002, a od 2007. godine glavna je urednica najčitanijeg licencnog lajfstajl magazina JOY.

Violeta Skorobać Ašanin

Osnovala Specijalnu bolnicu za plastičnu i rekonstruktivnu hirurgiju “Diona” – 2005. i dalje

Bolnica je opemljena po najvišim svjetskim standardima, orijentisana je na stalne inovacije i pružanje pacijentima što kvalitetnije usluge i komfora.

Osnovala Specijalističku ordinaciju za plastičnu i rekonstruktivnu hirurgiju – 2001–2005.

U to vrijeme bila je prva, jedina i najmlađa žena u privatnoj praksi u ovoj oblasti.

Institut za kardiovaskularne bolesti “Dedinje” – 1996–2001.

Radila je kao doktorica u timu doktora medicinskih nauka profesorice hirurgije Božine Radević, gdje je stekla znanja iz oblasti vaskularne, abdominalne i rekonstruktivne hirurgije.

Dobila zastupništvo američkih Mentorovih proteza za uvećanje i rekonstrukciju dojki – 2000.

Sticanjem distributerskog prava, zajedno sa profesorom Džodićem i doktoricom Oliverom Kosovac, pokreće inicijativu da se na Institutu za onkologiju i radiologiju u Beogradu otpočne sa rekonstrukcijom dojki nakon mastektomija. Zajedničkim naporom uspjeli su da se izbore za uvođenje ove procedure u Onkološki operativni protokol kao redovne procedure u liječenju žena oboljelih od ove opake bolesti. Ovakav značajan uspjeh omogućio je hiljadama žena u našoj zemlji da se suoče na pravi način, u psihološkom smislu, sa gubitkom/dobijanjem dijela svoje ženstvenosti.

Diplomirala je 1993. god. na Medicinskom fakultetu u Beogradu na temu: “Elongacija ekstremiteta metodom po Ilizarovu”. Obavezni doktorski staž obavila je na VMA Beograd, gdje je provela šest mjeseci na plastičnoj hirurgiji i stekla osnovna znanja iz oblasti ratne hirurgije.

Postdiplomske studije obavljala na Institutu za ortopediju Kliničkog centra Srbije iz oblasti kliničke i primijenjene anatomije, a magistarsku tezu pod nazivom “Digitus maleus i mogućnosti lečenja” odbranila 2000. godine.

Specijalistički ispit položila na Medicinskom fakultetu u Beogradu, ocjenom deset. Osnovnu i srednju školu završila u Beogradu, kao nositeljka Vukove diplome i đak generacije.

U periodu od 1996. do 2000. godine boravila je na specijalizaciji u najeminentnijim svjetskim centrima iz oblasti plastične i rekonstruktivne hirurgije u Rusiji, Kanadi, Italiji i Grčkoj.

Članica je mnogobrojnih evropskih i svjetskih udruženja, kao što su: ISAPS, IPRAS, SRBPRAS, EUPRAS, EURAPS, BAPRAS i dr.

U junu 2012. izabrana je za nacionalnu sekretarku ispred Srbije u International Society of Aesthetic Plastic Surgery, na mandat od četiri godine.

Ovako važnu poziciju iskoristiće za promociju srpske estetske i plastične hirurgije u zemlji i inostranstvu, ali će pratiti i medijsku pokrivenost iz ove oblasti, te plasirati objektivne i tačne informacije.

Duška Jovanić

jedna od najpoznatijih i najprovokativnijih novinarki bivše Jugoslavije, karijeru je započela u “Bazaru”, da bi devedesetih, prelaskom u tada čuveni politički dvosedmičnik “Duga”, postala nemilosrdna kritičarka društva, sistema i režima – iz ženskog ugla. Njena popularna kolumna “Žensko pitanje” bila je srpski adut u medijskom ratu u turbulentnim godinama pred raspad Jugoslavije u “borbi” sa najduhovitijom Hrvaticom, Tanjom Torbarinom. Tada je, prije svega zbog dobrog štosa, izabrana za predsjednicu famoznog AFŽ-a, s ciljem da tu socrealističku funkciju što prije ukine.

U isto vrijeme, intervjui sa junacima najspektakularnijih planetarnih biografija, kakvi su đavolji advokat Jacques Vergès , bivši ministri spoljnih poslova Italije i Austrije, Giovanni De Michelis i Alois Mock, filmska legenda Federico Fellini, vlasnik “Fijata” Giovanni Agnelli, futurolog Francis Fukuyama, pisci Umberto Eco i Sidney Sheldon, veliki majstor masonske lože P2, Licio Gelli, šampion “Formule 1”, Damon Hill, književnica Carmen Llera Moravia, jet set aktivistkinja Bianca Jagger, najslavniji skakač s motkom Sergej Bupka, rodonačelnik SF-a Arthur Clarke, predsjednica Sirimavo Bandaranaike, politička udovica Mimi Papandreou, supermodeli Carol Alt i Iman, manekenska zvijezda Andrej Pejić i mnogi drugi, izazivali su veliku pažnju javnosti.

Bila je glavna urednica brojnih magazina (“M magazin”, “Gloria”, “Playboy”, “Fame”) i gošća-urednica fashionart magazina “Faar” posvećenog Titu kao pop-ikoni.

Autorka je dokumentarne serije “Ko vlada svetom”, prikazane na Trećem kanalu RTS-a, i česta učesnica i konsultantkinja u dokumentarnim emisijama o kulturi i pop-kulturi bivše Jugoslavije.

Do sada je objavila dvije knjige: “Ženski viteški roman” (politički triler sa stvarnim likovima i događajima) i “Gola elita” (erotsko-socijalni vodič kroz tranzicionu Srbiju).

Zahvaljujući stipendiji italijanske vlade, master studije novinarstva pohađala je u Urbinu (Italija), a za vrijeme studijskog boravka u Njujorku i Vašingtonu bila je na praksi u kultnom svjetskom magazinu “Vanity Fair”. I danas propusnicu za ulazak u hram novog žurnalizma Conde Nast čuva u kutiji za nakit.

O ulozi žena u društvu govorila je u intervjuima za italijanski magazin “Аmica” i francuski “Elle”.

U njene internacionalne reference spadaju i učešće na “Playboy” konferenciji na Malti, kao i performans u okviru Škole kreativnog mišljenja “New Moment Ideas Campus” u Piranu (Slovenija), gdje je bila predavačica i moderatorka.

U posljednje vrijeme je kao food writer okupirana mirisima i ukusima bivše zajedničke države, a sprema serijal o fatalnim Srpkinjama koje su osvojile svijet (prva epizoda je o Ljubici Otašević).

O tome, ali i o drugim fenomenima, piše za “Playboy” i “Elle”.

Olivera Balašević

Rođena u Zrenjaninu, gde je završila i osnovnu školu i gimnaziju. Bila je zapaženi član gimnastičke reprezentacije SFRJ, apsolutni rekorder po broju osvojenih medalja na SOŠOV i sportista godine grada Zrenjanina. Studije u Novom Sadu, prekinute zbog rođenja kćerke Jovane (1980) i Jelene (1982), nastavila je na FFK, gde je diplomirala sa ocenom 10. Kao naturščik ostvarila je nezaboravnu ulogu Juce, u filmu i TV-seriji “Pop Ćira i pop Spira”, ali se na kraju ipak opredelila za pedagoški rad. U gimnaziji “Isidora Sekulić”, u kojoj je radila osam godina, do NATO intervencije 1999, ostala je zapamćena kao inventivni profesor koji je akcijom obaveznog saniranja zuba učinio da generacije učenika te škole “imaju najlepši osmeh i najsvežiji poljubac u gradu”. Potom se posvećuje vođenju porodičnih poslova, isprva sitnoj manufakturi i pionirskom samoizdavaštvu, što je kasnije preraslo u agenciju, a zatim i u produkcijsku kuću “Salayka”, koja danas broji impresivan broj izdanja, što knjiga, CD-ova i DVD-ova, a uspešno se bavi produciranjem velikih koncerata, pozorišnih predstava, filmova i TV serija.

Organizacione sposobnosti prvi put iskazala je kroz akciju “Novosađanče”, u kojoj je svoju zamisao o darivanju svakog novorođenčeta u novosadskom porodilištu “Betanija” dosledno privela kraju, godinu dana baveći se poslovima od generalnog menadžera do vozača i magacionera. U toj akciji više od šest hiljada beba dobilo je prvi poklon već na izlasku iz Betanije, što, nažalost, i pored svih obećanja, nije preraslo u akciju u kojoj bi gradska uprava preuzela na sebe staranje o tim “dobitnicima od rođenja”. Zahvaljujući entuzijazmu i energiji svog autora, akcija je mobilisala velik broj ljudi dobre volje, od izrađivača nameštaja do proizvođača voćnih sokova ili opreme za bebe, ali ni taj inicijalni polet nije bio dovoljan da pomeri zvaničnike ušančene na vlasti.

Kao odgovor na jedan od pokušaja provociranja međuetničkih sukoba u Vojvodini, pokreće niz koncerata pod nazivom “Ostaje nam to što se volimo” – desetočlani orkestar održao je preko pedeset nezaboravnih koncerata po selima i malim mestima pokrajine. Silbaš, Opovo, Kucura, Bačko Petrovo Selo, Stapar, Kovačica, Padina, Selenča ili Žabalj nalaze se na istom planu turneje uz Sidnej, Pariz, Geteborg, Beč ili Čikago. Pokroviteljstva nad tim događajem prihvatio se i UNHCR, UNHRC, a DVD s filmom o toj turneji dospeo je na svih pet kontinenata, pravdajući u potpunosti ideju svojih tvoraca.

Svoja iskustva iz humanitarnog delovanja i organizovanja koncerata i pozorišnih predstava krunisala je produciranjem filma “Kao rani mraz”. Taj zahtevni projekat procenjen je na desetostruko veći budžet, ali je još jednom predanost poslu i potpuna posvećenost projektu učinila da film bude snimljen u roku, u okvirima predviđenih troškova. U rad na filmu, uz ostale članove porodice, uključen je i jedanaestogodišnji Aleksa, a okupljena je vrhunska ekipa prijatelja-umetnika s područja čitave bivše Jugoslavije. Producent, Mama, kako je skromno bila potpisana na špici, uspeo je da uz sve sabotaže i smicalice usplahirene branše organizuje i dolazak “oskarovaca” iz okolnih zemalja, čuvenog pan-frulaša Georgi Zamfira iz Rumunije, i Marte Šebešćen, svetski poznate mađarske etno-dive.

U okviru distribucije filma uvodi niz inovacija, a njena strategija zaštite od piraterije postala je primer takvog delovanja, čak i predmet predavanja na pojedinim policijskim skupovima. “Putujući bioskop” obišao je više od stotinu mesta u regionu, od kojih je samo nekoliko premijera održano u formalnim bioskopima. Montažno platno, projektor i vrhunska tehnika doveli su do toga da film vidi nekoliko stotina hiljada gledalaca, pretežno u mestima bez bioskopa, u Jazku, Srpskoj Crnji, Baču, ali i na masovnim premijerama u Zagrebu, Sarajevu, Skoplju, gde je projekcijama prisustvovalo i po više od sedam hiljada ljudi. Glumci su se bez najave klanjali i u najmanjim mestima, tako da se “Kao rani mraz” nameće za film s najviše održanih premijera na svetu. U Novom Sadu, gde ih je nekoliko meseci ranije bilo čak dvadeset devet, za samo nekoliko dana “Salayka” je organizovala potpuno renoviranje “letnjeg bioskopa”, kako bi u narednim danima, na besplatnim projekcijama za sugrađane utopljene ćebadima, priredila svakodnevne predstave koje su prekinute tek nailaskom jeseni i kiše.

Trenutno je u toku velika turneja “Panonske mornarice”, prave male vojvođanske filharmonije koja pronosi slavu našeg kraja od Podgorice do Pule. U čast svoga grada, Olivera je organizovala i veliki koncert prošlog maja, najveći ikad održan u Novom Sadu, odnosno najveći do sledećeg koji će organizovati, kako je rekla. Njen doprinos, humanitarni i poslovni, očito se može ispisati jedino slovima suviše krupnim za formulare u koje se unose predlozi za lokalne povelje i plakete. Ali zato na tom putu iza nje ostaju biseri, okice novorođenčadi, skrivene suze gledalaca u pokretnom bioskopu i neskriveni osmesi đaka “Isidorine” gimnazije pri svakom susretu s profesoricom.

Biljana Cincarević

Beogradska slikarka i konceptualna umetnica koja je još u vreme završetka studija (1998) Primenjenih umetnosti u Beogradu, na odseku zidno slikarstvo, razvila svoj autentični i jedinstveni likovni izraz.

U svom slikarstvu beleži impuls društva kroz žensku figuraciju, a u konceptualnom radu kritikuje crkvenu administraciju i religiozno licemerje. Izlagala je u zemlji i inostranstvu, na prestižnim sajmovima umetnosti, kao što su Bazel Švajcarska i New York SAD.

Od prve samostalne izložbe 1998. do danas prepoznatljiva je javna ličnost koja svoju poziciju koristi u društveno-socijalnom angažmanu i humanitarnom radu. Član je ULUPUDS-a, udruženja građana “Kula” i pravnog odbora fondacije “The Art of Living”.

Zagovornica je ženskih prava, organske proizvodnje, promoterka duhovnog razvoja društva, kao i zdravih stilova života.

Jelena Joksimović

Jelena Joksimović, rođena 3. 6. 1982. godine u Banjaluci, još uvek je tridesetogodišnjakinja i još uvek je u Banjaluci. Od prvog broja, iz februara 2008. godine, urednica je bosanskohercegovačkog izdanja magazina “Ljepota i zdravlje”. Blizanac je s Venerom u Biku – otud ljubav prema lepoti. Završila je medicinsku školu, što je objašnjenje za deo o zdravlju. Osim toga, uređuje magazine “Grazia” i “Moja beba”. Po završetku fakulteta (smer za odnose s javnošću i menadžment komunikacije) počinje još više da uživa u poslu. Obožava homeopatiju, akupunkturu, ajurvedu i sve što je alternativno. Vegetarijanka je, redovno vežba jogu i šeta do obližnjeg brda Šehitluci s jednogodišnjom kujicom Lily, nedavno usvojenom iz azila. Od aprila 2002. do septembra 2007. godine radila je kao novinarka i urednica u dnevnom izdanju “Nezavisne novine”, gde je prošla vatreno krštenje od politike do estrade. Sport je jedina rubrika za koju nije pisala. Pre toga radila je kao medicinska sestra u Hitnoj pomoći i na odeljenju za hematologiju. Instruktorka je Prve pomoći i Realističkog prikaza povreda i oboljenja kao aktivistkinja Crvenog krsta. Volontira u javnoj kuhinji kad god stigne. Zavisnica je od putovanja, PR seminara i svakodnevnog učenja. U privatnom životu nedostaje joj još jedino beba, a nada se da će znanje koje je stekla uređujući magazin “Moja beba” primeniti i u praksi.

Aja Jung

Rođena je u Beogradu 1972. godine. Diplomirala je u klasi pedagoga Marije Janković u Baletskoj školi “Lujo Davičo”.

Godine 1989. dobila je punu stipendiju Škole Džofri baleta (Joffrey Ballet School) u Njujorku, SAD. Od 1989. do 1992. godine bila je uključena i u programe Univerziteta Džulijard, Baletskog instituta Njubert balet (Neubert Ballet Institute) pri Karnegi holu i Brodvejskog plesnog centra (Broadway Dance Center).
Godine 1992. bila je angžovana u američkoj produkciji mjuzikla “Starlight Express” u Bohumu, Nemačka, igrajući ulogu Elektre.
Samostalnu plesnu karijeru započinje odmah po povratku u Beograd, a ona beleži četiri celovečernje produkcije: Ofelija u ogledalu, 1992. (produkcija: City Ballet i Atelje 212, Beograd); Ja, Meduza, 1994. (produkcija: City Ballet i Atelje 212, Beograd, Gradski teatar, Krf, Grčka); Zelle, 1999. (produkcija: City Ballet i Atelje 212, Beograd); Priča o Džozefini Bejker, 2002. (City Ballet i Beogradsko dramsko pozorište, Beograd). S ovim naslovima uspešno je nastupala širom sveta.
Bila je producent i direktor svoje trupe Belgrade City Ballet od 1992. do 2005. godine. Istovremeno kao baletska igračica i producent predstava i gostovanja uspešno nastupa u SAD (Njujork); Kanadi (Toronto, Vankuver); Grčkoj (Atina, Solun, Larisa, Volos, Rodos, Patra, Krf, Hios, Hanja, Iraklion, Argostoli, Zakintos, Katarini); Italiji (Palermo, Fivicano, festival Versilijana, La Specija, Vijaređo, Luka, Parma, Karara, Livorno); Rusiji (Moskva); Francuskoj (Pariz, Arl); Meksiku (Halapa, Verakruz, Meksiko Siti); Kipru (Limasol, Larnaka, Nikozija); Ukrajini (Kijev, Odesa, Harkov); Venecueli (Karakas); Australiji (Pert); Nemačkoj (Bohum); Škotskoj (Edinburg festival); Srbiji (Beograd, Novi Sad – Sterijino pozorje, Kruševac, Subotica, Zrenjanin, Obrenovac); Crnoj Gori (Podgorica, Budva Grad teatar); Republici Srpskoj (Banjaluka); Senegalu (Dakar); Rumuniji (Bukurešt, Sibiu); Poljskoj (Krakov, Varšava), Litvaniji (Kaunas, Vilnus), Jermeniji (Jerevan)…

Međunarodni delegat – koordinator projekata CID UNESCO u Grčkoj od 1995. do 1998. godine.
Savetnik Opštine Krf za programe kulture od 1997. do 1999. godine.
Predsednik Saveta za igru SCG (CID UNESCO) od 2002. godine
Jedan od osnivača letnjeg festivala Corfu Fest, Krf, Grčka i umetnički direktor te manifestacije od 2002. do 2007. godine.
Osnivač i direktor Beogradskog festivala igre od 2003. godine.
Osnivač i koordinator seminara Corfu Internatinal Dance (pod pokroviteljstvom CID UNESCO) u Grčkoj od 2004. do 2008. godine.
Međunarodni delagat CID UNESCO za region jugoistočne Evrope od 2004. do 2010. godine, član finansijske komisije UNESCO u Parizu za dodelu sredstava projektima iz oblasti tradicionalne, klasične i savremene igre u svetu od 2005. do 2008. godine.
Organizator svetskih i regionalnih kongresa CID UNESCO (Pariz, Beograd, Krf, Atina, Naksos, Iraklion) i mnogih internacionalnih seminara klasičnog baleta te savremene igre u Grčkoj, Italiji i Srbiji.
Organizator i producent gostovanja Nacionalnog ansambla “Dora Stratu” iz Atine u Beogradu 2001. godine (Centar “Sava”) i Zvezda baleta Sankt Peterburga u Beogradu (Centar “Sava”); organizator i producent koncerata u Solunu (Teatro Voriou Elados) i Krfu (Dimotiko Teatro), koncerata Sakisa Rouvasa, Gorana Bregovića, Sanje Ilića i Balkanike, Mihalisa Hadzijanisa, Tonija Dalare, Albana Karisija i drugih na Krfu (Paleo Frurio)…
Član žirija baletskih takmičenja Civitanova Danza, Bienalle di Danza Italia i New York Ballet Competition, saradnik dnevnih novina Danas iz Beograda i njujorškog magazina Dance.
Jedan od osnivača i direktor Nacionalne fondacije za igru u Beogradu od 2010, u okviru koje je 2011. godine u saradnji s Akedemijom Teatra Milanske skale pokrenuta prva privatna osmogodišnja Baletska škola u Srbiji.

Udata je i ima dve ćerke – Doru (15) i Zoi (4). Govori engleski i grčki, a služi se italijanskim i francuskim jezikom.

Đurđica Vorkapić

Dizajnerica-inovatorica te kreativna direktorica branda Hippy garden – Đurđica Vorkapić.

Rođena 5. 5. 1972. godine u Karlovcu. Svoju opsesiju ka kreativnom stvaralaštvu neopterećeno pokazuje od najranijih dana stvarajući zanimljive kreacije. Razvojem kreativne sposobnosti i estetske procjene, a s uvježbanim smislom za tehničke probleme i prostorne odnose, komplementira svom habitusu i modi kao izričaju.

Usavršavajući modni dizajn usvojila je funkcionalnost, estetiku i ergonomičnost odjevnih predmeta.

Pored fakultetskih obaveza, bavi se istraživačkim aktivnostima na različitim projektima.

Godine 2000. osniva svoj vlastiti brand Hippy garden, te izlaganjima na nizu eminentnih modnih manifestacija etablira modni stilski obrazac, koji od početaka karakterno ocrtava vizuelnu čistoću i svečanu eleganciju fino nabranih tkanina, koje kolorističkim pristupom a s velikom emocijom otkrivaju senzaciju atraktivnih novih modnih rješenja.

Ustrajna u radu a konstantno se usavršavajući, djeluje poput novootkrivenog, čarobnog modnog izričaja na pragu nove stvarnosti u koju nas njen rad sasvim sigurno i vrlo samouvjereno uvodi.

Preciznim konceptom svoj modni svijet transformiše u fleksibilne ženstvene siluete nesputana pokreta. Novim pristupom shvatanja ženstvenosti, uvijek je vrlo originalna i inovativna.

Đurđica Vorkapić uzastopno navodi na drugačije posmatranje svijeta oko sebe, ne osvrćući se na nametnut i opšte prihvaćen trenutni stil i stvarajući svoj prepoznatljiv i slobodan Hippy garden svijet.

*međunarodna izlaganja: Fashion International Budapest, Fashion Week London

*domaća izlaganja: modne revije na Cro-a-Porteru ljeto/zima, predstavljanje dvaput godišnje u nizu od 10 godina. Takođe, dugogodišnja djelovanja koja su rezultirala raznim televizijskim, filmskim i pozorišnim saradnjama.

* (inovacija Hippy Shape) – product dizajn

HippyShape držač svjetski je priznat inovativan proizvod te dobitnik brojnih nagrada za inovacije:

· srebrna medalja na Međunarodnom salonu izuma, tehnologije i novih proizvoda u Ženevi održanom 06–10. aprila 2011. za ovaj zaštićen industrijski proizvod “držač za torbe i vrećice”,

· medalja na Međunarodnom salonu izuma od strane Ruske Federacije održanom u Ženevi, 10. aprila 2011.

· zlatna medalja na 36. Sajmu inovacija “Inova” održanom 12. novembra 2011.

· nagrada u kategoriji najbolji proizvod hrvatskog poslovnog turizma u 2011. godini od strane predsjedništva Društva inovatora “Sigma” i Povjerenstva u okviru provedbe nacionalnog projekta CBTour (CroatianBusinessTourism) dobijena 27. septembra 2011. u Zagrebu.

HippyShape – držač za torbe i vrećice registrovan je u Državnom zavodu za intelektualno vlasništvo (DZIV) i u Svjetskoj organizaciji za intelektualno vlasništvo (WIPO – World IntellectualPropertyOrganization).

Dr Nina Miteva

Doktor stomatologije Nina Miteva rođena je 19. 12. 1975. godine.
Diplomirala je na Stomatološkom fakultetu u Skoplju, 23. 3. 2001. godine.
Na trećoj je godini specijalizacije ortodoncije. Vec deset godina ima privatnu ordinaciju u Skoplju, u kojoj su zaposlena jos dva doktora.
Aktivno i pasivno učestvuje na mnogim evropskim i svetskim kongresima stomatologije.
Na univerzitetima u Stokholmu i Londonu prošla je kontinuiranu edukaciju iz oblasti stomatologije i primene najsavremenijih tehnika i trendova u estetskoj i rekonstruktivnoj stomatologiji.

Danica Vučenić

Rođena sam 7. 10. 1967. u Zrenjaninu. Tamo sam završila srednju školu. U Beogradu sam diplomirala na Fakultetu političkih nauka, odsjek novinarstvo.

Još tokom studija sarađivala sam u emisiji “Niko kako ja” na Drugom programu Radio Beograda. Emisija je (inače ukinuta u vrijeme kada je veliki broj novinara napustio RTS, pa i ekipa naše emisije) krajem osamdesetih i početkom devedesetih otvarala brojne teme koje su tada bile tabu. Bila je “omladinska” a zapravo ozbiljna politička emisija. Urednica je bila Svetlana Lukić.

Potom sam bila dopisnica Radija Free Europe iz Beograda. Kada je počelo NATO bombardovanje, naš beogradski biro odlazi iz ovog medija. Smatrali smo da je u najmanju ruku nepristrojno primati platu američkog Kongresa u trenutku kada SAD učestvuje u bombardovanju Srbije.

Tada počinjem da radim za ANEM, a potom i Radio B92, gdje ostajem u narednih 13 godina. Radila sam kao reporterka, urednica Dnevnika Radija B92, bila sam urednica informativne redakcije Radija, a potom sam godinama radila emisiju “Kažiprst”.

Na Radio-televiziju Vojvodine prelazim zajedno sa nekoliko kolega sa B92 prije godinu i po dana. Trenutno radim emisiju “Jedan na jedan”.

Nekoliko godina sam na Fakultetu političkih nauka radila kao mentorka za radio-novinarstvo (nastavnica vještina po Bolonji). Rad sa studentima i mladim novinarima je posao koji za mene predstavlja poseban izazov.

Živim u Beogradu sa kćerkom Ivom.

Dr Lidija Rakočević

Rođena je 1964. godine na Cetinju. Osnovnu školu i gimnaziju završila u Nikšiću i bila dobitnica diplome “Luča” kao najbolji đak u generaciji. Diplomirala na Medicinskom fakultetu u Beogradu kao jedna od najboljih studenata, među prvima u generaciji. Specijalizaciju iz pedijatrije završila 1997. godine u Beogradu. Supspecijalizaciju iz endokrinologije završila 2010. godine u Beogradu. Magistarske studije završila 2007. godine na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Nalazi se pred odbranom doktorske disertacije iz endokrinologije. Zaposlena je na Institutu za bolesti djece Kliničkog centra Crne Gore kao supspecijalistica pedijatarica – endokrinološkinja. Udata je, ima troje djece (dvije kćerke studentice i sina gimnazijalac) te supruga profesora Univerziteta Crne Gore.

Dr Zoran Milivojević

Psihoterapeut, transakcioni analitičar, predavač i pisac.

Živi i radi na relaciji Novi Sad – Ljubljana – Beograd. Ranije psihoterapeut u privatnoj praksi, sada radi kao predavač, učitelj psihoterapije i komunikologije. Međunarodni je predavač po pozivu na PrivatUniversitet Sigmund Freud.

Stručni direktor Psihopolis instituta u Novom Sadu. Predsjednik Saveza društava psihoterapeuta Srbije i član Board of European Association of Psychotherapy. Predsjednik TA Centra – asocijacije transakcionih analitičara Srbije.

Kao korporativni konsultant sarađivao je sa različitim preduzećima u Sloveniji i Srbiji.

Autor je više knjiga: Emocije; Formule ljubavi; Mala knjiga za velike roditelje; Igre koje igraju narkomani; Uloviti ljubav. Piše kolumne za više časopisa u Srbiji i Sloveniji. Više na: www.milivojevic.info

Jasmina Ubiparip

Izvršna urednica magazina “Lepota i zdravlje” pune četiri godine. Srećna je što ima priliku da svakodnevno uči, mijenja se (nabolje) i raste sa magazinom na čijoj kreaciji radi zajedno sa fantastičnom ekipom ljudi koju čini redakcija “Lepote i zdravlja”.

Uredničkim poslom bavi se više od decenije. U “Color Pressu” je počela zahvaljući studijskoj praksi (kao apsolventica Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, odsjek Srpski jezik i književnost), da bi narednih godina radila kao lektorka i korektorka, a zatim kao glavna urednica teen magazina “Bravo” (2002–2003. i 2007–2008), urednica i glavna urednica magazina JOY (2004–2007), glavna urednica magazina “Moja kosa“ (2007). Zahvaljujući uredničkom poslu, naučila je mnogo o novinarstvu i pisanoj riječi, organizaciji, dizajnu, fotografiji, modi, advertajzingu i marketingu, internet-novinarstvu, blogovima i portalima… Upoznala vrlo zanimljive ljude. Otputovala na destinacije o kojima prethodno nije ni sanjala. Shvatila da je veliko bogatstvo kada vam se u životu pruža prilika da svaki dan naučite nešto novo.

Ima dvije divne kćerke. Slobodno vrijeme “troši” u društvu porodice, najčešće (opet) na književnost i lijepu riječ u svakom obliku, magazine – bilo da su štampani ili online, gitaru (zahvaljujući mužu i starijoj kćerki), malog šnaucera, jogu svakog jutra – makar samo deset minuta, izlete u prirodu – kad god vrijeme dozvoljava. Odskora i na kuhanje – sa idejom da ono što pripremi bude lijepo i zdravo…

Dr Mirjana Mićović

Pedijatrica, akupunkturološkinja, fitoterapeutkinja, Reiki učiteljica, menadžerka za odnose s javnošću. Od malih nogu pokazuje interes za proučavanje mudrosti drevnih naroda. U prvoj jugoslovenskoj grupi doktora i doktorica, kao studentica medicine, još 1989. godine završila edukaciju iz akupunkture kod profesora dr Škokljeva i profesora Omure. Čitavu deceniju života posvetila je proučavanju i primjeni ljekovitog bilja Amazonije, sa posebnim osvrtom na mačju kandžu (Uncaria tomentosa). Posljednjih godina intenzivno se bavi reikijem i kombinovanjem ove tehnike sa savremenim medicinskim dijagnostičkim i terapeutskim metodama. Godine 2011. postala je master i učiteljica tradicionalnog japanskog reikija – gendai reiki ho, i ostvarila preko 12.000 tretmana na drugim osobama. Posljednjih godinu dana, zahvaljujući znanjima koja je stekla iz oblasti filozofije drevnih Maja i nada joge, radi na postavljanju novog antistres koncepta “galaktički ples”. Kao menadžerka za odnose s javnošću, od 2008. do danas intenzivno radi na popularizaciji alternativne medicine i njenoj integraciji u savremeni koncept zdravstvene zaštite u Srbiji, te je za svoj rad dobila prestižnu nagradu Wellness Award za 2009. godinu. Prva je nositeljka radne dozvole za reiki pri Ministarstvu zdravlja Srbije. Organizatorka je mnogih naučnih skupova (Prvi simpozijum alternativne medicine Srbije 2009. godine, simpozijum Kvantno-informaciona medicina 2011), preko 20 različitih edukacija iz oblasti primjene metoda alternativne medicine za doktore i doktorice, organizatorka tradicionalnog Festivala zdravlja Beograd i “Love and Spirit”. Kroz njene tribine iz oblasti integrativne medicine “Za miran san na rekama Beograda”, koje je organizovala u svojoj matičnoj kući, Domu zdravlja “Stari grad” u Beogradu, prošlo je preko 120 predavača i 10.000 slušalaca. Urednica je edicije “Booking medika”. Trenutno priprema priručnik za roditelje “Čudesna medicina za decu”.